سلام.

1- اعتکاف و عبادات مقبول.
2- اینها گزیده‏ی صحبت‏های رهبری در روز میلاد حضرت امیر - علیه السلام - است.
- - - - - -

1- «ما خلق اللَّه خلقا احبّ الى رسول اللَّه (صلّى اللَّه علیه و اله) من علىّ»
در میان خلائق هیچ انسانى محبوب‏تر از امیرالمؤمنین در نزد پیغمبر ... نبود...

2- پیغمبر اکرم دست به دعا برداشت و عرض کرد:
«اللّهمّ انّى اقول لک کما قال اخى موسى
اجعل لى وزیرا من اهلى اشدد به ازرى و اشرکه فى امرى علىّ
کى نسبّحک کثیرا و نذکرک کثیرا»؛

پروردگارا! همان‏طورى که موساى پیغمبر از تو درخواست کرد که براى او وزیرى قرار بدهى،
شریکى قرار بدهى که در کارها به او کمک کند و همراه او باشد و بازوى تواناى او باشد،
من هم از تو درخواست می‏کنم که على را وزیر من و شریک من و بازوى تواناى من قرار بدهى.

... امیرالمؤمنین مثال عالى تربیت اسلامى است.
هم دوران سربازى و مجاهدت را گذرانده است،
هم دوران غربت را گذرانده است،
هم دوران حکومت و زمامدارى را گذرانده است...
اگر ما امروز به این درس‏ها عمل بکنیم،
صراط مستقیمِ هدایت و تکامل و تعالى در مقابل ما باز خواهد شد.

3- یک سطر از سطور کتاب قطور منقبت امیرالمؤمنین (علیه‏السّلام) این است که این بزرگوار
در طول این زندگى پرماجراى خود به چیزهائى اهتمام داشتند،
از جمله عدالت و وحدت...
حق‏طلبى آن بزرگوار در هر دو جا خود را نشان می‏دهد؛

هم در آنجائى که در پى عدالت دشوارترین آزمون‏هاى زندگى خود را تحمل می‏کند؛
آن سختی‏ها را، آن مجاهدت‏هاى دشوار را،
آن جنگ‏هایى را که بر آن بزرگ‏وار تحمیل شد...
چون دنبال عدالت است.

هم در آنجایى که امیرالمؤمنین به‏خاطر خدا، به‏خاطر مصالح اسلام،
به‏خاطر وحدت مسلمانان، از حقى که براى خود او مسلّم است،
چشم‏پوشى می‏کند و در مقام معارضه برنمى‏آید؛
اسلام را، مسلمانان را، جامعه‏ى اسلامى را، وحدت اسلامى را پاس می‏دارد.
«فأمسکت یدى حتّى رأیت راجعة النّاس قد رجعت عن الاسلام
یدعون الى محقّ دین محمّد (صلّى اللَّه علیه و اله)»؛

یعنى آن وقتى که دیدم مسئله‏ى اسلام مطرح است،
مصالح اسلامى، مصالح جامعه‏ى اسلامى مطرح است،
در آنجا دیگر سکوت را جایز ندانستم، آمدم وسط میدان براى ایجاد وحدت.
مال دوران اولِ پس از رحلت پیغمبر و آن دوران محنت امیرالمؤمنین است؛
آنجا هم حق را با قاطعیت دنبال می‏کند. این حق در اینجا وحدت است.
اینها براى ما درس است.

4- ملت هوشیار است و هوشیار باشد...

امروز بیشتر از همه چیز براى ما هوشیارى لازم است،
شناخت دوست و دشمن لازم است.
مبادا دوست را با دشمن اشتباه کنید؛ مبادا دوست و دشمن را مخلوط کنید؛
مبادا رفتارى که با دشمن باید داشت، با دوست انجام بدهید.
این، خطاب به همه‏ى جناح‏هاست.

5- شکر مسئولین، خدمت است؛
شکر مردم، حفظ وحدت است؛
حفظ وحدت، حفظ هوشیارى، حفظ برادرى، نگاه مشفقانه‏ى به یکدیگر...
آنچه که قلب مقدس ولى‏عصر (ارواحنا فداه) را شاد خواهد کرد،
او  همین وحدت و مهربانى و همکارى و نشاط و حرکت انقلابى ملت ایران است.

یا علی

- - - - - -
+) جناب «نفحه» فرموده‏اند:
«آری پیامبر (ص)، علی (ع) را بسیار دوست داشت.
خود امام (ع) مى‏فرمایند روزى مریض شده بودم که رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم به دیدنم آمد. من در بستر بودم که آن حضرت کنارم نشست و جامه‏اى از خود را بر روی‏ام کشید. ولى چون شدت بیمارى مرا دید برخاست و به مسجد رفت و در آنجا لحظاتى را به دعا و نماز که بهبودى خود را بازیافتى (!؟) من از بستر برخاستم درحالى که هیچ دردى احساس نمى‏کردم. آن‏گاه فرمود: من هیچ‏گاه از خداوند درخواستى نکردم مگر آن‏که بر آورده کرده و هرگاه چیزى براى خود خواستم براى تو نیز طلب کردم.»